Мая радзiма
камяністы ашмянскі край...
Колькі верст у думках ходжана,
колькі радасці,шчасця дау!
Вось ізноу – станцыённае возера,
жывапісна, плаціна стара,
камяністы астоу панскай мельніцы,
шэсцерні,жэрнава і вада.
Апынаюся у век дзевятнадцаты,
вось падвода, мяхі з зярном,
эканом ля гумна,а на возеры
шчыры мельнік чакае дабро.
І яшчэ, помню вечар ціхі -
шлях да вескі, Ашмянка бурліць...
Родная глеба, трактар, ралля,
трыццаць тры белых радам бусла.
Acmenus - камень ( лат.)
6 августа 2009г. Станцыя Ашмяны – Мінск –Магілеу..
Свидетельство о публикации №109082002195