На белорусском языке
Лунае у паветры мацi мая
i мёртвая, ледзве дыхае у плачы:
дзе сын мой, якога люляла я?
На шлях яго пасылаю удачы.
Я у болях насiла яго, сысуном смактау
сынок мой свежую сiлу.
Вучыла малiтву шаптаць перад сном,
вяла за руку людзей, прасiла.
Мой сын, дзе цяпер ты, у якой старане?...
Ты усё у маёй памяцi, што не астыла.
Глыбока зорная ноч у ва мне
Начуе i вочы мне зачынiла.
Ляжыш ты самотна сярод камянёу,
Няма тваёй былой прыгажосцi,
Мяне тут пакiнула прывiдам сноу,
Адно ад цябе засталiся косцi.
I я б цалавау твой пясок I траву,
i плакау бы сам, як усохлы твой камень,
каранавау бы тваю галаву
каронаю светлай дзвюмя рукамi.
Пераклау Рыгор Барадулiн
МАЦI
© Copyright: Марк Шагал 2, 2009
Свидетельство о публикации №109073102100
Свидетельство о публикации №109073102100
Рецензии