Бошка

    БОШ;А

Шуб;а борки, биздан кейин дунё бош;а,
Шеъримизни ў;имаслар - имло бош;а.
Бизнинг ;илган хатоларни билгайлар-у,
Айблайдилар - улар ;илгай хато бош;а.

;озир балки турфа жазо осийларга,
Тўн;из ё;ин ялатарлар ;озийларга.
Етим ;изни нико;ларлар васийларга...
Пайти келар- ;озиларга жазо бош;а.

Ота билан бола мол- мулк талашади,
Хотинлар ўз эрларини ;амашади.
Чунки тилло тово;ларни ялашади -
Тилла тово; учун кейин низо бош;а.

Сингдирарлар маъниси йў; на;маларни,
Элга та;аб оми деган там;аларни.
Соз айлабон ишлатингиз бол;аларни -
Улардан сўнг таралгуси наво бош;а.

;озирча эр- хотинликда соди;миз биз,
Бу мавзуда сўзамолмиз, ноти;миз биз.
Аммо ;ар хил каллаларга ёсти;миз биз -
Сиз айлаган и;во бош;а, зино бош;а.

Балки ;озир афсус ила кўз юмамиз,
Тўймай туриб бу дунёдан дил узамиз.
Тирикларни шундай дея юпатамиз:
Биздан кейин, ишонинглар, ;азо бош;а!


Рецензии