Муаамо

       МУАММО

Дангаса одаммиз, кўпдир ўйимиз.
Ишдан маишатни ;ўямиз аъло.
На;орда ошимиз, тушда тўйимиз,
О;шомга топамиз яна бир бало.

Ялангоё; юрган ў;илчамизга
Обера олмаймиз ;еч ;урса пайпо;.
Бари тушиб кетар бир куни изга!
;озирча му;ими: бир шиша аро;.

Ў;ил катта бўлар – олим бўлар у.
Балки ;ози бўлар ма;алламизга!?
Яхширо; яшасин, билмасин ;ай;у,
Ёмон одам бўлса нимадир бизга!?

Шундо;ам ёмонлар ичимизда кўп.
Яхши бўлиб кетсанг пойингни кесар.
Сени эрмак учун ;илади чилчўп,
Яна ўжар бўлсанг ўлгунча эзар...

;изимиз мактабга боролмаяпти,
Китоб -дафтарига йў;дир чорамиз.
Ана, онасининг ўзи айтяпти –
Сал- пал бўйга етса узатворамиз.

Му;ими, ;еч ёмон яшамаяпмиз,
Худойим беряпти ишламасак ;ам.
Фа;ат биттагина муаммоимиз --
;орин тўйса эди тишламасак ;ам.


Рецензии