Сенга ишонаман
* * * *
Гулшанлардан зерикканим оним менинг, Жаннатларга учиб кетар жоним менинг.
Ер тафтини ;ис ;илган ;амоним менинг.
Фа;ат сизнинг кўзингизда ёш бўлмасин.
;алдир;очлар чу;урлашсин айвонларда.
;уралайлар ;увнашсинлар сай;онларда.
Мен энтиккан хислар ;олсин рай;онларда.
Мени эслаб кўнглингиз кир, ;аш бўлмасин.
Алмисо;дан ;олган олам кўпни кўрган.
Не-не да;о зотлар учун ўксиб бўлган.
Буюкларки, ;ар бириси дунё сўрган –
Менинг хоксор, ожизлигим фош бўлмасин.
Чунки менинг бор давлатим – фарзандларим –
Эркаларим, танти;ларим, дилбандларим.
Ширинини яширганим – о;;андларим,
Ортимдан сўнг отилган бир тош бўлмасин.
Шарафлару шондан ма;рур бўлиб, мастми,
Узибмидим бирор гулни ба;ор фасли.
Андалибдан фар;им йў;дир менинг асли –
Тилак шуки, хаслар ;асратдош бўлмасин.
Асли айтар сўзим кўпдир ;али сизга.
Улгурдимми экан кириб кўнглингизга.
Фа;ат ра;мат айтиш мумкин ;аммангизга.
Фа;ат сизнинг кўзингизда ёш бўлмасин…
ЮРТИМ МЕНИНГ
Мен кимман?! Очи;и, эрка бир фарзанд.
Онам бол тутадир, отам эса ;анд.
Ўз уйимдан кўнгил узолмам гарчанд.
Бир ёнда ;ў;ону, бир ён Самар;анд.
Юртим менинг!
Ўзим бориб етмаганим – юртим менинг,
Мен ;али кўзини очмаган дилбанд.
Титро;лар ;ўшилди энди титро;;а,
Парилар нафаси етди димо;;а.
Жайхун тўл;инлари тошди ;ир;о;;а.
Хевадан хат келди сархуш юрмо;;а –
Юртим менинг!
Хабарини кутмаганим – юртим менинг,
Чоралар топилди энди фиро;;а.
Дўст десам, Сурхонда, ;аршида ;ам бор.
Бири шертабиат, бири эса сор.
Бири маржон каби тизади ашъор,
Тиёншон то;идай сокин, пурви;ор.
Юртим менинг!
;асидасин битмаганим – юртим менинг,
Юракда садо;ат, дилда ифтихор.
;адим Афросиёб, нуроний, дониш –
Оврупога кетди Шар;дан уй;ониш.
Эр Тўнга уй;уда деб ким ;увонмиш.
Еткаринг, у тангрим измидан тонмиш.
Юртим менинг!
Достонларин тўплаганим – юртим менинг.
Эртак бўлгани йў; ;али Алпомиш.
;али йўлим тушмай Бухороларга,
Кўзим тушди ўшал дилраболарга.
Кўнгил ёрай десам тонг саболарга –
Айдилар: «Ай, оши;, Карбало нарга?!»
Юртим менинг!
Кўчасидан ўтмаганим – юртим менинг,
Чаманинг бунча кўп ;ош ;ароларга?!
Андижон дейинми, Фар;она дейми.
Дўппи деганлари шар;она, дейми.
Ёр-ёр айтадилар хал;она дейми.
Майиздан, жийдадан тал;они, дейми…
Юртим менинг!
Жоним фидо этмаганим – юртим менинг,
Балогардонингман, ;ал;онинг, дейми?!
Кўзлар алдамайди, кўзлар ;увнатар.
Бу – борли;нинг ўзи чизган сувратлар.
Бу – ;айрат тушовин узган сувратлар!
…Сафарларда ;ар тонг со;инч уй;отар.
Юртим менинг!
Кетсам, олис кетмаганим – юртим менинг,
;анча олис кетсам, шунча хавф-хатар.
…Мана, Сў;диёна – ;урли;о жонон.
;урлигин эъзозлаб асрабди омон.
Бу ;адим тепалар, ;ирлар бегумон
Шавкатли ўтмишнинг исботи ;амон.
Юртим менинг!
Солномасин тузмаганим – юртим менинг.
;ирот миниб келдим, мана, сен тамон.
;айда тўкилса гар киндигинг ;они,
Ме;ри тортар экан шу жой инсонни.
Эй, Тошкент ша;рининг то;ир ў;лони!
Ватан деб англа ул о;анрабони.
Юртим менинг!
Бешигингга беланганим – юртим менинг.
Сенга кўра билдим бу кенг жа;онни.
Сир бўлиб Оролни дараклаб кетдим.
Бирдан жимирлашди, сесканди этим.
Бу гапни ;еч кимга айтмаган эдим:
«Бир куни ;амма ;ам ;олади етим…»
Юртим менинг!
Кимлигингни билмаганим – юртим менинг,
Аввало отамсан, тушуниб етдим.
Сўзим сўнгидадир ;ислар бу;рони.
Мудом кўзласам-да олис Зу;рони,
;ўлда баланд тутиб ту;ни, ту;рони –
Туморда асрадим чимдим тупро;ни…
Юртим менинг!
Имонимни англаганим – юртим менинг.
Мен сенинг Ўткиринг – ўзбек ў;лони!
СЕНСИЗЛИК
Ёл;излик ёмондир, жудолик – о;ир…
Кун билан тун аро ажаб тенгсизлик.
Кунлар сени излаб ниго;им о;рир,
Тунлар телба этар мени сенсизлик.
Ёл;изман деб бўлмас, ранжийди дўстлар.
Айрилганман десам, ёр ;илар араз.
Теграмда термулиб минг-минглаб кўзлар,
Тан;олигим ;а;да тў;ир минг фараз.
Кимга тўкиш мумкин, айтгин, ;асратни.
Ким унинг залворин юргай ортмо;лаб?!
;ара, ой дафъатан кетибди чатниб,
;ара, ;атто ;уёш о;иб бормо;да…
Эй, ўшал самимий иш;нинг ёдини
Менинг армонимда са;лаб ;олгучи!
Бормикин, сенсиз бу борли; ;олини
Менинг кўзим билан кўра олгучи?!
Ёл;излик ёмондир, жудолик – кескин.
Ажаб кескинлик бу, ажаб тенгсизлик.
Шоирманми, йў;ми, билмадим… лекин
Шеъримга айланиб борар Сенсизлик!
СЕНГА ИШОНАМАН
Турли миш-миш юрар сенинг ;а;ингда.
Миш-мишки, бариси ;а;и;атга тенг.
Рашк дегани гарчи суннат а;ида –
Сенга ишонаман нимагадир мен.
Тў;ри, кўрганим бор, ;ай куни ўшал
Йигитга ;ўлингни ушлатмишсан сен.
Иш; десам, иш;ий иштиё;;а ўхшар…
Сенга ишонаман нимагадир мен.
Лабингни ;онатиб юрибсан ;ай кун.
;изариб ;олгандай бўйнинг, ёно;инг.
;аяжон ичида вужудинг – дуркун…
Сенга ишонаман нимагадир мен.
Мен сенинг мафтунинг, оши;инг, дўстинг.
Сенинг ;узурингда тут;ун ва эмин.
Ортимдан кафтинг-ла кўзимни тўсдинг –
Сенга ишонаман нимагадир мен.
Ўзимни аяйман, сендан аяйман.
;уч, десанг, очмо;;а ;учо;имни кенг,
Тайёрман, мушто;ман… Ани; билмайман –
Сенга ишонаман нимагадир мен.
АЛБАТТА
Албатта, кўзимдан кўнглим басирро;.
Албатта, зулматга сукут асирро;.
Фарёд не? Изтироб асли маъсумро; -
Маъсума, бокира – ;албимда у ;из.
Албатта, сув мовий, осмон ;ам мовий.
Албатта, манти;;а таянар ровий –
Кўкдан тушиб келар ;ури самовий.
Маъсума, бокира - ;албимда у ;из.
Албатта, парилар наслидан аёл.
Албатта измимга бўйсунмас хаёл –
Ийманиб, ер чизиб, бош эгиб хиёл,
Маъсума, бокира – ;албимда у ;из.
Албатта, му;аббат бўлар бетаъма.
Албатта, фиро;да куйиб нетаман,
Кутиш керак бўлса агар, кутаман –
Маъсума, бокира - ;албимда у ;из
Албатта, оловсан, шўхсан сен ёмон.
Албатта, шод этар кимнидир ёл;он.
Лекин дил орзи;ар го;-го; ва пин;он…
Маъсума, бокира - ;албимда у ;из.
МАЙЛ
Бир ёниб, минг куйиб ўтаман энди.
Чизганим ў; теккан юракча, энди.
Суймасдан кимларни ўпаман энди –
Маликага майлим бўлакча эди.
Кўзида кулгу-ю кўнглида ;ай;у,
«Айтингчи, менчалар ;из борми?»- дерди.
Энди юрсам, турсам хаёлимда у - Маликага майлим бўлакча эди.
Алдасам, ўзимни алдаганим бу –
Севгимга со;инчдай туморни берди.
Лўли ;из, шўх, шаддод, бироз такаббур
Маликага майлим бўлакча эди.
;ўлимда кўтариб юрардим уни!
;исмат бизга атаб сари; гул терди.
Айрили; оё;дан чалди бир куни.
Маликага майлим бўлакча эди.
;озир сарлав;ани ў;иб хотиним
Савол назари-ла ;ошини керди.
Мен унга «шеър-да бу, аяси…»- дедим.
Маликага майлим бўлакча эди.
ЮЗИМНИ ЎГИРСАМ
Юзимни ўгирсам муносиб ёр йў;
Юзимни ўгирсам, яшайман ёл;из.
Бу исси; ўлкада – тафти оташ, чў; -
Сени ;андай ;илиб асрайман, ;ор;из?!
;арагин, юрагим ёнмо;да менинг.
Ёнса бас, тириклик белгиси шунда.
;илт-;илт ёшларингни тўкиб, термулдинг:
Му;аббат ўлкаси - ;уёшли ўлка.
Юзимни ўгирсам, уё;и ;асрат.
Юзимни ўгирсам, бунда нетаман.
Севгилим! Мен сени севгидан асраб
Сову; гўшаларга олиб кетаман.
Йи;лама, сен менга осуда бахт бер –
Бош;алардир асли ўкингучилар.
Кейин ;андай яшар бахтлиман мен, деб
Севгидан юзини ўгиргувчилар…
Юзимни ўгирсам бўларди асли,
Юзимни ўгирсам, кетар эдинг сен.
Майсалар, ;унчалар, чечаклар фасли
Оташ ;учо;имда эриб кетдинг сен.
;олдим ла;залик бахт ёди-ла ёл;из.
;ар тонг шабнам тўкиб мен – хоксор майса.
Нега мени ;ануз ;ийнайсан, ;ор;из?
Нега ;амон ёддан кўтарилмайсан?
СО;ИНМАСАНГИЗ
;ир;инлар бўлмо;да оламда тенгсиз.
Ким ;урбон, ким эса таслимдир жангсиз.
Аён-ошкор этинг, мактуб ёзсангиз –
На;от мени ;ечам со;инмасангиз?!
Минг бир тус, ранг олиб бормо;да севги.
Хиёнат о;ланар жилвасиз, рангсиз.
Вафодан сўз очмо; телбалик, балки…
На;от мени ;ечам со;инмасангиз?!
Ўзгариб бормо;да, ахир, ;арашлар.
Энди шунчаки бир гул эрур наргис;
Сизга атлас кўйлак кўпро; ярашар…
На;от мени ;ечам со;инмасангиз?!
;айратин йў;отиб бормо;да олам.
Ла;за сайин хабар бор ;айратангиз.
Истасам, онасиз ту;илар болам…
На;от мени ;ечам со;инмасангиз?!
Истанг, ўзга билан кун кечиб кўринг.
Ахир нима бўлар, ростин айтсангиз?
Лоа;ал бир ла;за самимий бўлинг! –
На;от мени ;ечам со;инмасангиз?!
БИНАФША
Куз эди. ;овлимда гуллади ма;зун.
Ўзига хос ранги, чечаги пар;у…
Мотамсаро ниго;, мотамсаро кун –
Бинафшами ўша?! Бинафшами шу?!
Челаклаб ;уярди ём;ир кунбўйи.
Тарновнинг тагида бў;зигача сув,
Гуллади кўлмакда чўмилган кўйи –
Бинафшами ўша, бинафшами шу?!
;айратангиз холат, манзара кузги! –
Бинафша шаклида гуллади туй;у.
Хали омон экан ;айратим, сезгим –
Бинафшами ўша, бинафшами шу?!
Бир майса ;удрати, тириклик шав;и…
Ёшлар тўкилдилар кўзимдан дув-дув.
Бу кимнинг ;ар;иши, лаънати тав;и?!
Бинафшами ўша, бинафшами шу?!
Азизам! Бир бо;;ин, кел, ортингга ;айт!
Чо;ларни эслайлик бе;убор, маъсум.
Мен эмас, бу сўзни сенинг ўзинг айт:
-Бинафшами ўша, бинафшами шу?!
* * * *
Олисдаги а;дли ;из,
Шижоатли, ша;дли ;из.
Тенги йў;у, тахтли ;из –
Биз барчадан бахтлимиз
Гунойи йў;, тозасиз.
Яшайсиз овозасиз.
Шоирман-да, биламан –
Сиз ;ам шеърлар ёзасиз.
Саралайсиз гулларни.
Супурасиз йўлларни.
Менга таъна ;илмасдан
Эркалайсиз улларни.
Бири менинг адашим,
Кўзи кулар ярашиб.
Йўлим топа олмасдан
Юрибман-да адашиб.
Аммо сиздан кўнглим тў; -
Юрагимга теккан ў;.
Сизни эслаб юришга,
Шоирман-да, ва;тим йў;.
* * *
Она ша;рим – Тошкент, онамнинг ша;ри…
Киндик ;оним шунда тўкилган менинг.
Бироз бегонаро;, олис ва ма;рур
Кўрки ;аро;имда кўринган менинг.
Аслида унчалар бегонамасман.
Илк севгим ;унчаси бунда очилган.
Э;тиросли хислар, орзу-хаваслар
Солор бўйларига хасдек сочилган.
Биламан, ранжийди отамнинг кўнгли
;ишло;;а ме;римни кўрмасдан менинг.
Юртим! Сен умримнинг аввали, сўнги!
Юртим, ;аёлимда ;амиша ме;ринг!…
Ва шу юрт юраги бўлган бу ша;ар
Барчани ром этган, ма;лиё ;илган.
Бунда хаёт ;айнар, э;тирос ;айнар.
Туй;у тўси;лари бунда йи;илган.
Балки ёшлик сабаб, э;тиёж сабаб,
Ша;арда ;ам дили минг бир пораман.
Ота! Бор давлатим шеъру ;уссалар –
;ишло;;а нима деб ;айтиб бораман?!
АЖАБ
;айрилиб ;ам ;арамадинг, ;ай;уриб ;ам.
Эътиборга арзимасдан кетдим, ажаб.
Дилда дардим аримади ;ай;ириб ;ам –
Сурункали шундай дардга етдим, ажаб.
Мудом ичиб маст бўлдим-у, майга ботдим.
Сен нигорнинг ниго;ида лойга ботдим.
Бир шамс эдим, билмай ;олдим, ;айга ботдим –
Бу фожиам кимга баён этдим, ажаб.
Хасратгўйро; экан билсам, ;абиблар ;ам.
Мендан кўра дардманд экан табиблар ;ам.
Дилшикаста экан пари кабилар ;ам.
Кимдан мадад, кимдан мал;ам кутдим, ажаб.
Пойингдан жой топилмади тиз чўккали.
;улдай жоним фидо этиб жон тўккали.
;еч бўлмаса этагингни бир ўпгали
Аччи;-аччи; ситамларни ютдим, ажаб.
Энди гулни гулоб учун асрагайман.
Сархуш дилни шароб учун асрагайман. -
Мискин ру;им хароб учун асрагайман.
На;от бундай ёшдан энди ўтдим, ажаб?!
КУЗДА
Кузда дард кўпаяр, о;ри; кўпаяр.
Инграгин, азизам, хўрсингин, энтик.
Дарахтлар либоссиз ;ариб, мун;аяр –
Юракнинг бир чети ;амиша кемтик.
Кузда бахт ;анимат, мен ;ам ;анимат.
Бу кўнгил дардлари ба;ордан ;олган.
Завол ;ам аслида ;утлу; бир неъмат –
Камол-ки шууринг ларзага солган.
Кузда англагандай бўласан гўё
Табиатнинг ;исми эканлигингни.
Балки ;овжираган у майса – гиё;
Намоён этгандир сенга аксингни.
Кузда чок-чокидан сўкилаётган
Анорни асрашга етмайди ;урбим.
Бо;санг, япро; эмас тўкилаётган,
У сенинг умрингдир, у – менинг умрим.
Кузда олам ;ари, табиий, кў;на…
Ба;ор со;инчлари акс этиб кўзда,
Хазон остидаги майсадай кўклаб,
Энг саркаш туй;улар ту;илар кузда.
МЕНСИЗ ;АМ
Менсиз ;ам ўтади ;ишло;да хаёт.
Кун ботар, тонглар ;ам отаверади.
Йил сайин бегона, балки етти ёт
Туй;улар ;албимда ;отаверади.
Менсиз ;ам кимлардир ари; ё;алаб
Тунлар чорбо;;а сув тутаверади.
Кимсасиз, хароба ;овлига ;араб
Дардин ичига жим ютаверади.
Менсиз ;ам дўстларим ўзича бахтли.
Ташвиши кун сайин ортаверади.
Го;и миз;ишга ;ам етмайди ва;ти –
Аравасин аста тортаверади.
Менсиз ;ам ;айитдек у ;изнинг кўнгли!
Севгисин кимгадир сотаверади.
Кўйлаги йиртилиб кетсада ўнгиб,
;исматига кўниб ўтаверади.
Менсиз ;ам онамнинг сочлари оппо;.
Со;иниб-со;иниб кутаверади.
Беме;р боламан! Хатто шу тупро;
Кафтимдан тўкилиб кетаверади.
ЛАЙЛАТУЛ;АДР
Хаёт бу! Ташвишли, икир-чикирли…
Го;и идишидан тошгандай сабр.
Бироз толи;;аним рост ;ам шекилли…
Хастаман, беморман, Лайлатул;адр.
;амиша ;исоблаб, чамалаб яшаб,
Йў;отганим ;ани? Топганим надир?!
Умр – уч фаслдан ортмаган гулшан.
Бундан хабардорман, Лайлатул;адр.
Тирикчилик юки, тириклик юки…
Шоядки, тош бўлиб эзмаса ;абр.
Пиёлада ;олган шаробнинг ю;и.
Саркаш сарбадорман, Лайлатул;адр.
Го;и са;оватли, го;и хаста;ол,
Го; ;ўли ;алтираб, го;ида дадил –
;адрни майдалаб сотмо;да ба;;ол…
Мискин харидорман, Лайлатул;адр.
;адр кечасида сен ;ам бедор бўл.
Ма;бубам, энг эзгу ;ислардан гапир.
Тонггача топайин юрагингга йўл –
Тонггача бедорман. Лайлатул;адр!
* * * * *
Севмаслигим мумкинми сени?!
Мумкинмиди яна, унутмо;?!
Йигирма йил кезиб ;ам элни,
Топмо; аёл – сендан сулувро;.
;амон ўша – гўзал ва барно.
Рай;он нозик ;ўлчаларингда.
Юрибсан сайр ;илиб бепарво,
Себзорнинг бо; кўчаларида.
Довдиратди, тў;нашиб кўзлар,
Энди менга бегоналигинг.
Ажабланиб бо;дилар ;излар –
Ёнингдаги дугоналаринг.
Бир о;из ;ол сўрагулик ;ол.
Яна бироз имо-ишора.
Бахтлимисан, ;айр, яхши ;ол!..
Мен – бахтидан жудо бечора…
Ажаб, сенга ўхшар у ;излар.
Фарзандларинг улар, ;ойна;ой?!
На;от сени юрганман излаб,
Йигирма йил ва;тни бериб бой.
Сездим ного; – кетибди ўтиб,
Умр имкон каби дафъатан.
Юрганингни билгач сайр этиб,
Бўйга етган ;изларинг билан.
* * *
Ў,мармар кечадир бу о;шом, бу тун.
Кўзларинг юлдуздай порлайди сокин.
Сочи;;а ўраниб ;овлига чи;динг.
Сездим, нозиккинам, бирам очи;динг.
Оши;динг, тун етгай ;иёмига, деб.
Бир кунлик келинчак ёйган каби сеп,
Андак ;узур билан, андак зав; билан,
Кўзимга термулдинг юзимни силаб…
Бир или; нафасни, бир ширин сўзни
;ис ;илиб, эшитиб юммо;лик кўзни,
;андайин саодат, ;андай бахт эрур.
Бу мармар кечада шунчалар сурур.
Истасанг, мен сенга энг танси; таом,
Энг ширин лаззатни келтиргум шу он.
;олсанг бас, ;адикни бир четга ;ўйиб,
Ухлаймиз беташвиш боладай тўйиб.
Сов;отсанг, устингга кўрпани ёпиб,
;ўяман уй;умда юзингдан ўпиб.
Ў, мармар кечадир бу тун…
Сабаби -
Ёнимда ;олмайсан келинчак каби…
ГО;О
Го;о шабнам бўлиб гулнинг баргидан
Пойингга юмалаб тушгим келади.
Го;о тургим келар ём;ир тагида.
Сўнг яна о;;ушдай учгим келади.
Го;о аямайсан севган кишингни.
Ўша ў;ирлаган ахир хушингни.
Бузгим келмагандай ширин тушингни
Беозор-беозор ;учгим келади.
Го;о ;аддим йў;дай туюлар менга.
Го;о ;а;;им йў;дай туюлар менга.
Го;о ;адрим йў;дай туюлар менга,
Бу сирли жумбо;ни ечгим келади.
Го;о кўргим келар сени йиро;дан.
Дилим сархуш тортар шунда титро;дан.
Э;тирос ўтини ё;;ан фиро;дан
Го;ида севгидан кечгим келади.
Го;о кечгим келар хисдан, севгидан.
Мен – та;;ир этилган ма;луб, енгилган.
;еч ким айрилмасин, дейман,тенгидан… -
Кимнингдир ёдидан ўчгим келади.
СО;ИНЧ
;ор ё;ди. Па;алаб ё;ди ;аёллар.
Сокин далаларни ёл;из кезмадим.
Кўнглимни олганда жонон аёллар,
Сени унутдим-у, сени эсладим.
Биридан мушк-анбар, биридан атир…
Ўзимда заррача майл сезмадим.
Хислар такрорланди сатрма-сатр –
Сени унутдим-у, сени эсладим.
Юракда зўр о;ри;, зўр илинж билан
Саргузашт изладим, овунч изладим.
Шаън мени ;аршилаб ёзганда гилам,
Сени унутдим-у, сени эсладим.
Ўхшата олмадим,топа олмадим.
Сабот билан яшаш – бор-йў; хислатим.
Атиргулим менинг, ай, атиргулим!
Сени унутдим-у, сени эсладим.
Ба;орий бўйларинг, ба;ор нафасинг…
Сенга оши; бўлиб юрган кезларим,
Лабинг чўччайтириб ;илган аразинг!.. –
Сени унутдим-у, сени эсладим.
ФАР;ОНАГА ;АЙТИШ
;еч нарсага хуш йў;, ;еч кимга кўнглим.
То;ларга талпинар ру;им – девона.
Юрак орзи;тирар – келмайди кўнгим –
Бегона му;аббат… Нетайин, она?!
;еч нарсага хуш йў;, ;еч кимга кўнглим.
;еч ким парво ;илмас нолаларингга.
Тилла тиш ;ўйдириб берайми, синглим,
Кўйлак оберайми болаларингга?!
;еч нарсага хуш йў;, ;еч кимга кўнглим…
Бу ;аёт севмо;;а на;отки, арзир?
Опа, тў;рисин айт, тушимми, ўнгим –
На;отки кимдандир розисан ;озир?!
;еч нарсага хуш йў;, ;еч кимга кўнглим…
То;лар ўз ;усни-ла рўй очди туй;ус.
Ота, кўзёшларинг яширма, кўрдим –
Ифтихор туй;уси – энг баланд туй;у.
;еч нарсага хуш йў;, ;еч кимга кўнглим.
Гўё ;олмагандай ;еч бир кам-кўстим.
Дарво;еъ, ;ишло;да бир йил бўлмадим –
Йў;лаб келмадими бирорта дўстим?
АЙРИЛИ;
Истамасанг келармиди айрили;.
Бизни ;амга белармиди айрили;.
;адрлисан, ардо;лисан нечо;ли.
Билмадинг сен, билармиди айрили;.
Токай армон ;амро; бўлиб йўлимда.
Токай ;ижрон узук бўлиб ;ўлимда.
Биздан бош;а барча тугал бахтиёр
Яшаётир, ана, ўнгу сўлимда.
Келгил, бо;да булбул бўлиб со;индим.
Шабнам тўккан сумбул бўлиб со;индим.
Ба;ори-ю бо;истони нимаси?! –
Бир шикаста кўнгил бўлиб со;индим.
Ар;имчо;лар солиб ўтар турналар.
;аёлимни олиб ўтар турналар…
Сен уларни кўрдингми, ё кўрмадинг?!
Осмонлардан нолиб ўтар турналар,
Юрак ёнди, юраги йў; севгилим.
Куздан ўзга тилаги йў; севгилим.
Уйга кирсам жилмаяди сувратинг –
Хатлар ёзма, кераги йў;, севгилим!..
АЛЕКСАНДРА
Александра, Сандражонгинам.
Мовий кўзлар, ўзгача нозлар.
Отиб бўлди шимол тонги ;ам.
Ча;алайлар, бай-бай, шоввозлар…
Александра, Шура, Сашажон!
;иррабурун, сепкилюз дилбар.
Эркагинам, мунис, ;а;ажон.
Уйи тўла ранго-ранг гуллар.
Александра, кел, чў;иштириб,
Сим-сим ;ада;, гулоб ичайлик.
;уссаларни ;ўй йи;иштириб –
;ор ўйнайлик, чена учайлик.
Александра, малласоч жонон.
Аёзданми жимирлар этим.
Менинг кўнглим олисда ;амон –
Олис ё;да му;аббат етим.
Александра, ;амзали кўзлар…
Сабо билан отар ўксик тонг.
Уйга кирсам кўнглимни бузар
Сафарга шай эски жомадон.
ЎСМИРЛИК
Кечки сал;ин, о;шом эпкини.
Энтиктирар рай;он ифори.
Ой нурида майда сепкилинг
;ити;лайди дилни тўпори.
Хилватларга чорлайман сени.
;ўлларингдан тутиб ундайман.
Бедагуллар бераман териб,
Бегоналар каби кулмайман.
Бегонадай кулмайман сира.
Мўлтирайман кўзларингга жим.
Бир-бир ёнар шамлар пирпираб –
Сени излаб келар аллаким.
У бир имо билан ортидан
Эргаштириб кетганди сени.
Биро; чи;мас хамон хотирдан
Бедагуллар берганим териб.
Энди эса бегонасираб
Бо;арканман айбсиниб ;ар дам.
Ишон, сенга йў; зарра гинам,
Аламим бор аллакимларда…
ТЕНГИМ
Гулнозанинг менда кўнгли бор эди.
Кўнгли борки, доим гинадор эди.
Биро; унга кўплар харидор эди –
Гулнозанинг тенги эмас эдим мен.
Совчи келиб кетар эди уйига.
Онаси ;ам ;озирланиб тўйига,
;уда танлар эди мослаб ўйига.
Гулнозанинг тенги эмас эдим мен.
Гулнозага гул бермаган куним йў;.
Отамга арз ;илай десам, тилим йў;.-
Тўй ;илай деб унда кун-тун тиним йў;.
Гулнозанинг тенги эмас эдим мен.
Чир;иратиб узатдилар, нимаймуш –
Куёв бола тагли –тахтлигинаймуш.
Нима бўпти, кейин суйиб ;олаймуш…
Гулнозанинг тенги эмас эдим мен.
;исматига кўниб кетди Гулноза.
Яшаяпти ;амон ;илиб муроса.
Мана сизга хотима-ю, хулоса –
Гулнозанинг тенги эмас эдим мен.
* * * *
Менда ;ам кўнгил бор, менда ;ам дид бор.
Менинг ;ам ;ушимни олар атрингиз.
Бир шоир юрагин хис ;илдим илк бор,
Гарчи шеър эмасдир битган сатрингиз.
Бу Шоир дегани азалдан шундай –
Ўз кўнгил мулкининг султони, ;ули.
Фа;ат шоиргина ўзидан кулгай,
Ўзгалар наздида куйлаб кулгули…
Хўш, яна нима деб овутай сизни.
;андайин тасалли, ;андайин таскин?!
Сиздайин даъвоси дунёча ;изни
Севиб бораётир мендайин мискин.
Ёзаверинг дейман, ёмонмас дейман,
Ну;та, вергули йў; баёнингизни.
Мен сизни барибир англагандайман -
Му;аббат банд ;илган хаёлингизни.
Кутманг масла;атнинг маънилисини,
Хуллас, мен – мискинни кечиринг бир бор.
Мен ахир кўряпман ашк парисини –
Менда ;ам кўнгил бор, менда ;ам дид бор…
ЮПАТИШ
Айланайин, са;ич борми, Азиза.
Ў;ло; борми, чакич борми, Азиза?!
;из бола-ку, ;ўшнисидан ортса гар…
Кулса кўзёш тўкиш борми, Азиза.
Ёно;ларинг дув ;изариб кетибди.
Отган гапим на; жойига етибди.
Онанг мендай куёв хавас этибди.
Кулса кўзёш тўкиш борми, Азиза.
;из боланинг бахти очилсин экан.
Сочалалар бошга сочилсин экан.
Ўкул буви ;ати; ичирсин экан…
Кулса кўзёш тўкиш борми, Азиза?!
Куласану, кулгучинг йў;, ай-яй-яй.
Кўрдинг, десам ё тушинг йў;, ай-яй-яй.
Отмаганинг – бир пичинг йў;, ай-яй-яй,
Кулса кўзёш тўкиш борми, Азиза?!
;араб тургин, таъзирингни бермасам.
«Жон, акажон!» дегунингча келмасам.
Кошки яхши кўришингни билмасам! –
Кулса кўзёш тўкиш борми, Азиза?!
ПАРВО
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
Илинтириб менгинани ;армо;ингга,
Со;чи ;илиб ;ўйибсан-ку чорбо;ингга.
Ният ;илиб кўчамизда ;олмо;ингга,
Тилла узук сотиб олсам бармо;ингга,
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
;улф ўтказиб дарвозангнинг ;ал;асидан,
Хониш ;илсам деворингнинг ор;асидан.
Олсам сенга гап отганнинг ё;асидан,
Сезмайсанми, ;айга борсанг ;олмасимдан?!
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
;амма ;айрон мўмин-;обил, жимлигимдан –
Асар ;ам йў; илгариги шумлигимдан.
Билолмайин сен-чун асли кимлигимдан –
Киприкларим ёш яширса кипригимдан,
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
Кулгусидан гул очилган паридайсан.
Кўзёшидан дур сочилган паридайсан.
Ўйлаб кўрсам мендан анча наридайсан –
Олисдаги ша;зоданинг ёридайсан…
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
;адр-;иммат ўша эски пайтда бўлган –
Мурувват-у ме;р ;айта-;айта бўлган.
Буна;анги тошба;ирлик ;айда бўлган?!
Дўстим эдинг, бирга ўйнаб катта бўлган.
Парвойингга келмайди-я, парвойингга.
МУШАКГУЛ
Му;ими, мен сизни биламан,
Потирлаб очилган мушакгул.
Мен ;али ;айтиб ;ам келаман –
Иш; учун ташаккур… ташаккур.
Кўрмовдим сиздайин бир гулни,
Гулшанда ту;илган мен ;ариб.
Кўрмайин, дейманда, у кунни –
Борарсиз кун сайин сар;ариб.
;анча гул заволин кўрдим мен.
Гулбарглар тўкилди, япро;лар…
Кимдандир ;олини сўрдим мен.
Кимгадир ;алиям мушто;ман.
Бариси эсимда… барчаси
Гул эди,севгига муносиб.
Ой эди, кун эди ;анчаси! –
Мен фа;ат мулозим… мулозим.
Сиз эса айблайсиз ўзингиз:
« Хунукман, -дейсиз-да – фусунсиз.
Баргларим, ;ар томон тўзингиз,
Севгига йўл бўлсин хуснсиз!…»
Му;ими, мен сизни биламан,
То;ати то; бўлган мушакгул.
Мен ;али со;иниб келаман –
Иш; учун ташаккур… Ташаккур!
Свидетельство о публикации №109061606511