Радасцi ад сустрэчы.
Вечар атулiць плечы.
Зоркi у бясконцай ночы.
Шчасце да дому крочыць.
Шчасце – яго нямала,
Кааб i душа спявала,
Кааб на жалейцы грала
Слова, што вечнасцю стала.
Мудрасць – вянок прадвесня.
Хай не сцiхае песня,
Думкi не ведаюць стомы,
Як запавед аксiемы.
Хай на прасцягах свету
Ведау жыве планета.
Там, на далонях жыцця,
Колас расце спакваля.
17 лiстапада 2002 года (Ушачы)
Настаунiкам
© Copyright: Олёна Дан Ольга Данишевская, 2009
Свидетельство о публикации №109051403530
Свидетельство о публикации №109051403530
Рецензии