Я гэтым позiркам жыву...
Пад гэтым позiркам сканаю.
I сэрца, кiнуушы у траву,
Зноу захлiбнуся ад адчаю.
«О, згаснi ты!» - цябе прашу,
Прашу у смутку i растання.
Але глядзiць, глядзiць у душу
Узнеслым позiркам каханне…
лiтапад 2000 года (Наваполацк)
Свидетельство о публикации №109051204442
Жадаю шчасця, дабрабыту і кахання!
З павагаю,
Андрей Ястремский 12.05.2009 17:24 Заявить о нарушении