Ты не кахау...

Ты не кахаў, а я чакала.
Ты не пытаў, а я казала.
А потым… проста замаўчала
І знікла з гэтае зямлі.

Душа стагнала і крычала,
Я ж паранейшаму маўчала.
Луна між зорак калыхала,
І я паснула да вясны.

А ты не абудзіў паўкрокам,
Уноч зайшоўшы ненаўрокам…
І над сусветам за аблокам
Рассталі нашы галасы.

Мне дараванне – не складана,
Ды толькі смерць зачаравала:
Спыніла сэрца нечакана,
А душу - зоры прынялі.


Рецензии
Давай открываться доргим людям пока не поздно!!! А то потом...
Спасибо.
Успехов:)

Айлиана   19.05.2009 21:53     Заявить о нарушении