З апошнім подыхам вясны
Цябе знаходзіць дух адчаю.
Ну хто табе сказаў, што мы
Ідзем цяпер якраз да раю.
Ну хто табе сказаў, што шлях
Сапраўдны і не мітуслівы,
Іне заводзіць хутчэй нас
На самае на дно магілы.
На дно дзе цемра і дзе бруд,
Дзе халадно, Дзе мы з табою
Адчуем кола пекла мук,
Дзе нас не знойдзе дух спакою.
Які шалёны падказаў
Забыцца на ўсе тыя рэчы,
Якія бог падараваў,
Знахадзячы час для сустрэчы.
Калі галінка ля акна
Па шклу з усяе моцу грукне,
Ты ведаеш - прышла вясна
Іпойдзеш зноў іграць на лютні.
Ты ведае, што без вясны
цябе знаходзіць дух ачаю,
цяпер сама сказала ты,
што мы ідзем якраз да раю.
Наш шлях
© Copyright: Саншайн Лу, 2009
Свидетельство о публикации №109050600088
Свидетельство о публикации №109050600088
Рецензии