О ветрыку свежы, скажы там каханцы,
Як гэты свет - салодкi i любы!
У.Жылка
Лазурнае неба i жоутае лiсце грае,
Вецер шумiць, з галiнак знiкае.
З ранiцай сустрэча у цiшы ,
думак мрой у глыбiнах душы.
Цябе прырода, як мацi люблю,
Тваi казкi , зарнiцы кахаю,
Дзiуны прастор у праменнях,
Сонца шчырае дарыць iмгнення.
Любы водар пячонага хлеба,
Крануцца б далонямi неба,
Прайсцi басiком, купацца у расе,
Сiнь васiльковага мора у красе.
Радасць пачуць у пакоях сусвета,
Адчуць прыгажосць, як дзiцяцi,
Крылы расправiць, парыць у вышыне,
У думках упадобiцца той немауляцi.
Ясна каханую сэрцам прыняць,
З*яднацца з радзiмай чыстай душою,
адчуць асалоду пазнання Свету,
Як рэчка з крынiцау збiраючы воду.
Iмгненнi святла - радасць жыцця.
Фарбы Радзiмы
© Copyright: Валерий Андарало, 2009
Свидетельство о публикации №109011302088
Свидетельство о публикации №109011302088
Рецензии