Л.Л.
Пачакай жа трошачкі,
Не будзі ад сну!
Як той кот ад кошачкі –
Не пакінь адну.
Дай напіцца мне
Кропляй халадзенькаю,
Дай пабачыць мне
Ту любоў маленькую.
Мне ўсё верыць хочыцца
Ў працяг вясны,
Але песня скончыцца –
Не пачнемся “мы”.
Дай ты моцу мне
Працягнуць вітанне.
Пашкадуй мяне
І схавай растанне.
Я зусім не ведаю
Аб тваім чуцці.
Як не сумна, думаю
Яго нет ў жыцці.
Ты ніколі заўтра
Не зірнеш сюды.
Гэта стане праўдай,
Незнаёмцам – ты.
Але зараз трошачкі
Пачакай мяне,
Да апошняй кропачкі
Ў маей вясне.
10.05.2007
Л. Л
© Copyright: Александра Свиридович, 2009
Свидетельство о публикации №109010603474
Свидетельство о публикации №109010603474
Рецензии