Любо
Бо "мама" - першае слова.
Любоў ні калі не канчаецца.
Важыць на шчасце падкова.
І раптам мы разумеем,
Любоў існуе заўсёды.
Парою кахаць не ўмеем,
Як скалы размываюць воды.
Нам вельмі шмат дазваляецца.
Не часта блізкага любім.
Любоў ў двары не валяецца.
Несмяротныя душы губім.
Прыходзіць усё гэта з гадамі,
Шкадуем аб які прайшоў часе.
Жадаем паўцякаць патаемнымі хадамі,
Але герб вышыты на белым атласе.
Свидетельство о публикации №108071301039