***

вецер гуляе у напарсткі...


Вецер гуляе ў напарсткі
       кубачкамі з пластыку.
Дрэвы запознена робяць
       ранішнюю гімнастыку.
менск вяртаецца з Гораду
з офісаў і заводаў,
месціцца ля тэлевізараў
       у пошуках танных прыгодаў.
Плавае флот недапалкаў
       у акваторыях лужын,
хтосьці гатуе вячэру,
большасць, напэўна, – ужын.
Вочы вакон заплюшчваюць
жалюзі ды фіранкі,
бегаюць і страляюць
       у тэлевізары “янкі”.
Дзень адлятае стары,
дзень надыходзіць новы.
Нехта шукае пары,
нехта шчырай размовы.
Дождж вышыня нараджае,
цемра рыхтуе пасткі,
блытае, перашкаджае
ветру гуляць ў напарсткі.

(сакавік 2004)


Рецензии