Спяць дамы на бялюткiм
Абрусе.
Першы снег — быццам
Першы уздых,
Чысты подых маёй
Беларусь
Ты у марах плывеш
Веснавых.
Прыгадаецца радасны
Вецер,
Прыгадаецца даунi той пах.
Закiпiць неабсяжная
Квецень,
У знаёмых з маленства
Садах.
I бярозы, як белыя вежы,
Зноу асвецяць знаёмы
Мне гай —
Цi то май зноу зямельку
Аснежыць,
Цi то снежань захопiцъ,
Як май.
Чысты подых
© Copyright: Николай Макарцов, 2008
Свидетельство о публикации №108011600517
Свидетельство о публикации №108011600517
Рецензии