Пакаянне тураускага князя
Каб я брата адцурауся,
Бо Васiлька-брат мне здрадзiу,
На мяне у раць збiрауся.
А каб братка не убачыу
Анi дня больш, анi ночы,
Я кляймом яго адзначыу,
Братку выкалаушы вочы.
Лепей братку атруцiцi...
Як жа мне з тым грэхам жыцi,
Як мне жыцi-гаравацi?
Свидетельство о публикации №108011500106