Мая душа

Мая душа баіцца адзіноты,
Таму й стварае словы, ноты, сны…
Яны прарочуць горыч і маркоту,
Не верачы ў прыход маёй вясны.

Мая душа баіцца хвалявання,
Калі пазнае роднае ў чужым.
І цяжкім стане доўгае маўчанне –
 адвечны знак людскіх пакут зямных.

Мая душа баіцца нематою
Адклікнуцца і сцерці добры крок.
Баіцца апынуцца зноў пустою,
Дзівоснай чысціні згубіць паток.
1996.


Рецензии
Как тонко вы прочувствовали сомнение... мне так близко Ваше стихотворение!
Я просто желаю его знать напамять..
Спасибо!
с ув,

Гала Авис   11.08.2009 20:01     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.