(З нізкі "Дрэва")
VII
Прыйдзі да мяне,
абдымі каранямі сваімі, о дрэва!
Дай уліцца ў цябе,
як уліваецца ў неба – балонка,
у гарбату – сляза,
а каханне – у мяне…
Хай горыч слязы стане сокам –
празрыстым,
пяшчотным,
салодкім
Нясцерпна захочацца жыць –
ці травою, ці дрэвам,
пчалою ці мошкаю,
птушкай ці краскай,
трысцінкай,
пясчынкай, пылінкаю,
кропляй…
Пад дотыкам ветру
лістота мая зашапоча –
і я усміхнуся –
ж ы ц ц ю
7. Прыйдзi да мяне...
© Copyright: Ангелина Добровольская, 2007
Свидетельство о публикации №107100600319
Свидетельство о публикации №107100600319
Рецензии