Ноччу не спіцца: мне не да сноў,
Нейкі ў душы маёй зноў неспакой,
Быццам, у сэрцы кіпіць маім кроў,
Нешта трывожыць зноў мой пакой…
Гэта прырода красы Беларускай,
Гэта дзяўчына красы несусветнай,
Гэта і слова,сыйшоўшае з вуснаў
Гэта мой край, мой куток запаветны
Гэта Радзіма заўсёды, што ў свеце…
Гэта сяляне, жыцце якіх у працы!
Гэта усё шчасце, што воднае ў свеце!
Гэта бацькі мае, гэта і братцы...
Гэта мой дом, той улюблёны бацьковы
Гэта мой дзень, ён прыгожы і новы
Гэта мой кут, і я ім ганаруся...
Буду сыном назаўжды Беларусі !
Гэта мой кут мая Беларусь
© Copyright: Ам Мурский, 2007
Свидетельство о публикации №107091202254
Свидетельство о публикации №107091202254
Рецензии