Гэта мой кут мая Беларусь

Ноччу не спіцца: мне не да сноў,
Нейкі ў душы маёй зноў неспакой,
Быццам, у сэрцы кіпіць маім кроў,
Нешта трывожыць зноў мой пакой…

Гэта дзяўчына красы Беларускай,
Гэта прырода красы несусветнай,
Гэта ўсё мова, маўляюць што вусны!
Гэта мой край, вугалок мой заветны!

Гэта Радзіма заўсёды, што ў свеце…
Гэта сяляне, жыцце якіх у працы!
Гэта усё шчасце, што воднае ў свеце!
Гэта бацькі мае, гэта і братцы...

Гэта мой дом. Той, што бацьковы!
Гэта краіна,і я ей ганарусь !
Гэта мой свет. Прыгожы і новы!
Гэта мой кут – мая Беларусь…


Рецензии
Дима, я теперь немножко заблудилась в твоих рубриках, но коль это стихотворение Ты поставил первым, значит сильно любишь свой родной край, свою Батькивщину. Молодчина. Мне очень нравится белорусский язык. Он такой звонкий и гоминкый, не знаю, поймут ли россияне, но думаю, Ты меня прекрасно понимаешь ( я имею ввиду мои слова) а я Тебя.
И стихотворение у Тебя прекрасное.
Пиши на белорусском тоже, у Тебя это очень хорошо получается.
С теплом и нежностью,
Светлана

Светлана Блоха   28.09.2007 22:40     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.