Замаўкаюць добрыя паэты,
Што маўчаць пужліва не маглі,
І згараюць, быццам знічкі летам,
Што сябе зусім не бераглі.
Замаўкаюць добрыя паэты.
Ля магілаў іх маўчыць трава.
Хіба можа хто на свеце гэтым
Іх маўчанне золатам назваць?
Замаўкаюць добрыя паэты.
Ды не раз памогуць нам яшчэ
Іх перасцярогі-запаветы,
Словы, што за золата важчэй...
Замаукаюць добрыя паэты...
© Copyright: Станислав Володько, 2006
Свидетельство о публикации №106081201148
Свидетельство о публикации №106081201148
Рецензии
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.