Я заусёды з табой, Беларусь!

Калi над зямлею зусiм незнаемай
Знаёмага сонца я бачу ўсход,
Жаданне сустрэчы з краiнай зялёнай
Заўседы мацней за жаданне прыгод.

I ўсiх прыгажосцей на свеце не трэба,
Не трэба ласункаў замежных цi страў.
Мне б з’есцi кавалачак роднага хлеба
I выйсцi ў мора няскошаных траў.

Беларусь, Беларусь,
Я табой ганарусь.
Без цябе я ў журбе,
Бо жыву без цябе,
Беларусь, Беларусь.

Стала ў сэрцы маiм
Жыхаром дарагiм
Ты, прыгожая Белая Русь.
Тваi рэкi шырэй
I лясы зеляней.
Я заўсёды з табой, Беларусь!

Мне кажуць, заўсёды такое бывае,
Але iм на зло, я не веру таму,
Што вось чалавек, быццам не заўважае
Таго, што знаёма з дзяцiнства яму.

Я ведаю, кожны з сабой не абнову
У дарогу бярэ, не чароўны абрус,
А ў бiтвах здабытую родную мову
I гонар за тое, што ён – беларус.

19-23 лiпеня 1977


Рецензии
Вот с роднай мовай у меня не слишком... Не говорю, хотя понимаю все. Стыдно!!!
А Ваша песня понравилась. Я тоже горжусь своей страной, еще как...
И люблю ее.
Спасибо!

Экологиня   14.02.2007 11:27     Заявить о нарушении
Да и я, Лена, не могу похвалиться знанием белорусской мовы, потому что разговаривал с детства на языке своей матери. У нас два государственных равнозначных языка. Это здорово!
С любовью в сердце...

Р-Б-Владислав   14.02.2007 16:42   Заявить о нарушении