I у непагадзь, душа...

І ў непагадзь, душа,
Гарыш ты ад любові,
Ад сораму гарэць
Не прыйдзецца, мо, болей.

Ад Вечнага агню,
Ад вогнішча Купалля –
Гары, душа, гары –
Нікчэмнае ўсё спальвай!

І, можа, на святло
Тваё
 хтось выйсце знойдзе.
Яго ты адагрэй –
І ён аднойчы дойдзе

Да Вечнага агню,
Да вогнішча Купалы,
Каб іскры і яму
У глыб душы запалі...


Рецензии