Мяне ў суседняй старане
Шчыпае вiзамi гранiца.
I часам грошай не стае
Прыехаць родным пакланiцца:
У полi бульбiну падняць,
I ў лесе – ягаду, дравiну.
I разам чарачку узняць,
Пачуць вясковыя навiны...
Дзе знiчка падае ў выток,
Нiбы з вачэй сляза скупая;
Дзе мой пупок, - у той куток
Без вiзы памяць зноў ступае...
Вiзы
© Copyright: Станислав Володько, 2006
Свидетельство о публикации №106061700957
Свидетельство о публикации №106061700957
Рецензии