Родны луг, свой кiлiм
Нам пад ногi сцялi!
Поле роднае, зноў
Да сябе нас тулi!
Слаўны бор, нас вiтай,
Мiлы гай, нас прымай,
I дзяцiнства рака
Шчыра так абдымай!
Добры дзень, землякi!
З вамi тут, як нi з кiм,
Гаваркiя дзянькi
I – гамоняць вякi.
I даносяць вятры
Галасы крывiчоў,
Галасы ваяроў,
Звон iх вострых мячоў...
Наш паклон вам, бацькi,
Нашы сёстры, браты,
Нашы цёткi, дзядзькi,
Колькi ў вас дабраты!
Шчасця больш цi спазнаць
Як вас, родных, абняць,
I за вас i за нас
Поўны келiх падняць!
Сустракай, Беларусь,
Сваiх дочак, сыноў!
Мы ляцiм да цябе,
Як на крылах iзноў,
Мы ў журбе аб табе
Столькi выснiлi сноў!
Сустракай, Беларусь,
Сваiх дочак, сыноў!
Cустракай, Беларусь!
© Copyright: Станислав Володько, 2006
Свидетельство о публикации №106061501079
Свидетельство о публикации №106061501079
Рецензии