Там, дзе Нёмана воды прывольна хвалююць,
Дзе ля берага шэрыя качкi вандруюць,
Дзе пралескi вясной зацвiтаюць у гурточак,
Сярод млявай прыроды - i мой закуточак!
Таямнiчыя сосны застылi ў пашане,
Прыгажунi-бярозы – ганарлiвыя панi.
I з пагорак збегае халодны ручай,
Абгiнаючы жвава задумлiвы гай.
Подых хвоi i кветак навевае пяшчоту,
Як музыка знаходзiць чароўную ноту.
Па зялёнай траве прабягчысь басанож
Па паляне ўшыркi, па паляне ўздоўж!
Для кагосцi мястэчка, хай i мала вядома,
Для мяне яно нават з маленства знаёма.
Тут мой скарб, тут мой дом, тут жыццёвы мой сок,
Запаведны ля Гродна прывабны куток!
Не iрвусь у замежжа неабсцяжныя далi,
Мае вочы найлепшыя вiды пазналi!
Закаханы ў Гродна, у сваю Беларусь,
Я адсюды ўйсцi нiкуды не згаджусь!
Мой закуточак
© Copyright: Николай Куко, 2006
Свидетельство о публикации №106051703017
Свидетельство о публикации №106051703017
Рецензии
Дзякуй за вершы на роднай мове! Натхнення Вам!
Мария Даниленко 16.05.2016 10:01 • Заявить о нарушении
Мария Даниленко 16.05.2016 10:01 • Заявить о нарушении