Замiтусiлася лiповая алея
Пад моцным ветрам, сустракаючысь з зiмой,
I ўся аколiца, ад холада нямея,
З пад шэрых хмараў прывiтае снежны рой.
Шпурляе лicце пачарнелае ад часу
Студзёны подых усеабдымлiвай зiмы,
Сваю ўладу зацвярждаючы адразу,
Жыццё захутвае ў застужаныя сны.
Царыца холаду i снежнай завiрухi
Бярэ ў палон прыроды дзiўныя куткi.
А ў паветры белыя летаюць мухi,
Выпicывая стыльныя кругi.
Замiтусiлася лiповая алея...
© Copyright: Николай Куко, 2006
Свидетельство о публикации №106050601221
Свидетельство о публикации №106050601221
Рецензии