Wydeptany chodzeniem szlak
Od pokoju na oltarz
Przy ktorym sklaniam ma twarz
I czekam, czekam znow na znak
Nie pewnie stoi pieta
Wyciagnieta szczupla reka
I jecze niby chora mewa
Coz jeszcze dodac, nic wiecej
Tylko mysli, mysli o mece
Pomagaja mi tu przebywac
Boje sie zycia, w zyciu tkwi strach
Chora dusze laska odmien
Zeslij milosierdzia promien
Zeby lzy zalsnily w oczach
Zapalam swiece przy obrazie
Pomaga, pomaga na razie
Czas mija, serce zaczyna sluchac
I w cieplym swietle pewniej czuje
Jak swoja reke ku niemu kierujesz
Placze, bo ucze sie ufac
Szlak
© Copyright: Родион Доля, 2006
Свидетельство о публикации №106022601866
Свидетельство о публикации №106022601866
Рецензии
На это произведение написаны 3 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.