Zyl sobie Dziad,
Lichyl sto lat.
Posadzil Dziad Rzepke,
Podlal woda z rzeki.
Rosla Rzepka, rosla...
Za duza wyrosla.
Dziadek poszedl do ogrodu...
Rzadkiej Rzepka tam urody!
Ja pociagnel stary... Nuz!
Rzepka wrosla, ani rusz.
Dziad zawolal swoja Babe.
Alez z nia bez ladu-skladu!
Dziad zawolal zatem Wnuczke.
Ciagne Wnuczka... Ziemia buczy.
Zawolali otoz Pieska.
Pies uronil gorzka lezke...
Zawolali swego Kota.
Marna byla to robota...
Ciagna Rzepke Baba z Dziadem,
Wnuczka, Piesek... Nie da rady.
Rzepka siedzi jak krolowa,
Wyciagnieta do polowy.
Nagle Mysz przybiegla mala,
Ogon koci w mig zlapala...
Kot przestraszyl sie... Pociagnal
Za wlochaty Pieska ogon.
Pies pociagnel Wnuczke... Zatem
Wnuczka pociagnela Babe...
Baba – dziada... Dziadek - Rzepke...
Rzepka wyszla...
Mysz uciekla.
Rzepka - bajka ludowa
© Copyright: Тамара Борисовна Маршалова, 2005
Свидетельство о публикации №105071701208
Свидетельство о публикации №105071701208
Рецензии