Прысвячаецца Беларусі
Дарога, забытая богам і людам.
Яе пракладалі нідзе і усюды.
Яна – наша воля і наша пракляцце,
Вядзьмарка, вар’ятка і родная маці.
Па той брукаванцы ўжо колькі стагоддзяў
Стары грузавік, мо, з Хрыстовых народзін
Хістаецца ў бокі і ледзьве трывае,
Пакуты маўкліва і горда прымае.
Не бачыш нічога, сляпы чалавеча:
На вузкай дарозе, забытай навечна,
Дрыжыць грузавік, бы у пыле-палудзе,
З паўсцёртым на дошчачцы надпісам “Людзі”.
(6.01.2005)
PS. Палуда – сплаў волава са свінцом, які ўжываецца для пакрыцця металічных вырабаў.
Людзi
© Copyright: Жэка, 2005
Свидетельство о публикации №105010700140
Свидетельство о публикации №105010700140
Рецензии
На это произведение написано 5 рецензий, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.