К картине Васильева

СТРУИТСЯ ВЕЧНОСТЬ
         ЗВЕЗДНЫМИ
               КОВРАМИ,
УСНУЛА
       УТОМЛЁННАЯ
                МОЛВА.
ПОД КУПОЛОМ
      НЕБЕСНОГО
          ПРОСТРАНСТВА
ПОВИСЛИ
       ОДИНОКИЕ
                СЛОВА.
ХОЛОДНЫЕ,
      МЕРЦАЮЩИЕ
                ДАЛИ,
ЛИШЁННЫЕ
       НАЧАЛА
             И КОНЦА.
ПРОНЗИТЕЛЬНОЕ,
    ЯРКОЕ
       ПРОСТРАНСТВО -
СВЕЧА
    У  ОДИНОКОГО
                ЛИЦА


Рецензии
На это произведение написаны 4 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.