Марына Цвятаева- Мне сцешна, што Вы хворыя не мной

Мне ўсцешна, што Вы хворыя не мной,
Мне ўсцешна, што я не хворая Вамі,
Што восі зраўнаважанасць зямной
Не зрушыцца нашымі пад нагамі.
Мне ўсцешна, што без пыхі ледзяной
Магу быць з Вамі – й не хітрыць вачамі,
Не чырванець, не бавіцца маной, –
Адно судакранацца рукавамі...

Мне ўсцешна, што не сорамна ані
Пры мне Вам абдымаць яе, другую,
Што Вы мне не прарочыце ў агні
Пякельным быць, бо я не Вас цалую,
Што Вы з пяшчотай імя дзень пры дні
Маё не паўтараеце ўпустую
І што сярод царкоўнай цішыні
Ніколі не спяюць нам: алілуя!

Я ўдзячная Вам сэрцам і душой
За тое, што, не ведаючы самі,
Вы любіце мяне; за мой спакой,
За нашы не-гулянні вечарамі,
За поўню, што не ў нас над галавой,
За тое, што не бачыліся днямі,
Што ж ўсё – на жаль! – Вы хворыя не мной,
Што ж ўсё – на жаль! – я не хворая Вамі.

https://www.youtube.com/watch?v=cm9dBUIAy2A

Другие статьи в литературном дневнике:

• 28.02.2016. Марына Цвятаева- Мне сцешна, што Вы хворыя не мной
• 21.02.2016. Мысли Валькирии революции
• 15.02.2016. Любить... Эссе Виктории Пекарской
• 14.02.2016. РУМИ
• 13.02.2016. Солома в океане - РУМИ
• 11.02.2016. Ты без меня не уходи!
• 08.02.2016. Душа свечи