Иван Ярославов. Хандра напала? Рус. Бел
Я разучился о любви чирикать.
И жизнь давно не повод для острот.
И я тащу, как древние вериги,
Воспоминания - за годом год.
Былую лёгкость не вернуть обратно.
И цепь моя мне давит грудь давно.
Порой забудусь, засмеюсь. Вдруг брякнет
Воспоминаний тяжкое звено...
Маркота напала?
Я вывучыўся пра каханне цвыркаць ў кнігі.
Жыццё даўно не досціп для нагод.
І я цягну, як старажытныя вярыгі,
Успаміны - за годам год.
Былую лёгкасць не вярнуць зваротна.
Ланцуг мне душаць грудзі даўно.
Парой забудуся, засмяюся. Раптам бразне ў вокна
Ўспамінаў цяжкае звяно...
Перевёл Максим Троянович
© Copyright: Максим Троянович, 2021
Свидетельство о публикации №121053104226
Свидетельство о публикации №121053104226
Рецензии