Дзякуй Богу за то што ты ёсьць у мяне,
Ту што бачыў раней я толькi ва сне.
Ту што дарыць iмгнення сапраўднага шчасця,
I з якой ты планеты? Хачу я спытацца.
Бо якiя як ты –падарунак з нябес,
Сярод iншых дзяўчын, прыгажунь i прынцэс.
Палыхаеш як зорка : адкрыта i моцна,
Нават сонца зайздросна глядзіць у аконца.
Аб тваей прыгажосцi i вецер уздыхае,
Ды галінкi бяроз усё мацней накланяе.
Сiвы месяц таксама парою начною,
Вельмі вельмі чакае сустрэчы з табою.
Дзякуй Богу –малiтву чытаю уначы,
Што цябе я сустрэў. Як цяпер зберагчы?
Ты мой сонечны свет у сера-белым жыццi.
З лабірынта праблем выхад як мне знайсці?
Без кахання твайго. Без падтрымкi тваёй.
Што зiяе мне сонечнага света мацней.
Ты планета мая у сера - белым жыццi,
Ты каханне маё. I цяпер, i заужды.
Вецер сцiх i нарэшце пайшоў на пакой,
Спачывай дарагая. Я заўсёды з табой.
Дзякуй Богу...
© Copyright: Дмитрий Николаев 10, 2019
Свидетельство о публикации №119030609309
Свидетельство о публикации №119030609309
Рецензии