АДЫСЕЯ
ПЕСНЯ ПЕРШАЯ
Муза, распавядзі мне аб тым вопытным мужы, які
Падарожнічаў доўга з дня, калі святы Іліён ім разбураны,
Многіх людзей горада наведваў і традыцыі іх бачыў,
Многа сэрцам маркоціўся на морах, аб выратаванні дбаючы
5 Жыцця свайго і вяртанні на Бацькаўшчыну памагатых;
Былі аднак, клопаты, і не выратаваў ён памагатых:
Пагібель яны наклікалі святаадступніцтвам без розуму,
Наталіўшыся быкамі Гелiёса, пад нагамі ходзячага бога, -
Дзень вяртання ўсіх ён скраў. Скажы аб тым
10 Што-небудзь нам, дачка Зеўса, уразлівая Муза.
Усё ж іншыя, ацалелі ад судакранання смерці,
Былі дома, пазбеглі і сечы і мора; яго толькі
З мілай жонкай і Бацькаўшчынай у горычы, гроце глыбокім
Светлая німфа Каліпсо, багіня багінь, нахабна
15 Сілай трымала, дарэмна спакушаючы, каб застаўся мужам.
Але, калі, урэшце, кругазваротам часу праведзены быў
Год, у які яму вярнуцца сурочылі багі
У дом свой, у Ітаку (і дзе ў абдоймах верных сяброў
Ён не пазбег трывог), змягчэлі шкадобаю багі
Усе; Пасейдон хіба адзін наважваўся пераследаваць Адысея,
Багам падобнага мужа, пакуль не дасяг ён Бацькаўшчыны.
{урывак}