Максим Троянович «Возникнув мгновенно»
Листья улиц сметены,
День похож на запятую,
Отражение луны
Искривлённое вживую.
Лезет в душу суета,
Негде в ней поставить точку,
Совесть крикнет: - "Не туда,
Здесь опасно в одиночку".
Пальцы, спрятав в рукаве -
Тело явно протестует.
Неудача в голове,
А удача - всё впустую.
Жизнь сложилась невпопад,
Ветер в спину грубо гонит,
Вероятно, тому рад.
Лист, упавший в лужу, тонет.
Проба перевода:
Лісце вуліц змецены,
Дзень падобныя на коску,
Месяц адлюстроўваецца
Жыўцом скрыўленай палоскай.
Мітусня ся у душы,
Няма ў ёй паставіць кропку,
Сумленне крык: - "Не туды,
Небяспечна ў адзіночку".
Пальцы, схаваў ў рукаве -
Цела прама пратэстуе.
Ёсць няўдача ў галаве,
Поспех нібы ўсё марнуе.
Жыццё склалась недарэчы,
Вецер у спіну груба гоніць,
Верагодна, таму рады.
Ліст, ўпаў у лужыну, тоне.
27.02.2024 17:56 •