Прыйшоў да дохтаршы, аднойчы,
старэнькi, кволы iнвалiд,
ён, чертыхаючыюся тройчы,
паскардiўся: нага балiць!
Яна агледзiла адзежу,
што стары дед гады насiў:
вiдаць, не ездiў хрыч за межу,
да вiскi з содавай не пiў
Што узяць з драннога пацыэнта,
навошта старага лячыць,
не дасць, нi доллара, нi цента,
а будзе галаву дурыць!