https://youtu.be/u-uWB6ykf3Q?si=q27SF9vIC2Z77nDM
Яе будзіў прыемны, дзіўны джаз,
Плыў водар лёгкі кавы на світанку ...
Яму ўжо не хапала звычных фраз -
Дапіў ён іх , як каву, без астатку.
І гушча заставалася на дне -
Душы асадак бы для варажэння.
Адносіны ня зменяцца, не-не ...
Той джаз быў сведкам ўзлётаў і падзення.
*. *. *
Її будив приємний дивний джаз
із ароматом кави на світанку..
Йому ж не вистачало звичних фраз -
він їх допив, як каву, до останку.
І гуща залишилася на дні,
мов осад на душі, для ворожіння:
Взаємини не зміняться складні..
Той джаз був свідком злетів і падіння.
©Валентина Гришко
Із записника Слід долі за вікном"