На ростанях Любовi - 30 -

Виктор Шатило
Ззіхацеў штыкетнік ля цябе;
Думкі, думкі вымятаюць джала.
У мураванках музыка гучала.
Я сплываў, на думках, праз цябе...
       Зара! пазнаў, чый узняўся дым.
       Недзе шпаркі квет вясною.
       Жыць пячаткай "ты са мною".
       Завучыў, - узоры маладым!
Не хачу я прадстаўляць крыжы.
Ні падзелы, войны; асвячэнне, -
І душа - ліхтарня - свячэнне:
Агмень і лёд, дзе гладышы.
       Гук пранізлівы, замкні мяне.
       Адамкнуцца не жадункі смерці.
       Пэндзаль мусіў рыхтавацца церці
       Морак, - сонца грае ў вакне!..
Новатвор. Зваротны шлях. Бяжыць.
Гібне сэрца - статкавасць нясіліць.
Спявае сэрца, дзе палавініць
Выпрабаванне, крыніца дзе цюрчыць.
       А пякуць вуглі! і каханне!
       Галавешкі, там, дарным днём.
       Куе жыццё, вядзе не насланнём.
       На тле зара: яго судакрананне.