Ледзяніста. Студзень. Прывід. Хаты.
Сталы снег, у студзеньскія дні.
Хто здарожыўся - курганам агні...
Люты: студзень - валанцай зякраты.
І рыпучы хмарны карабель,
Перакулены, белавусіць сушу.
Пазычае лёд лядзяш. Грушу -
Замець абірае, - толькі бель!..
Скібы ўсюды: гарады, сады;
Каб прайсці ў хату, да касцёла,
Замятуха, не чапай долу
І шкляныя не стаўляй масты...
Тонка сэрца любіць. Не загіне
На пакручы, з сівераў зямлі.
Стуль і поўдзень, - мроі цяклі:
Крым прадвызначаны і абрысы Вільні...
Раз з разам. Згадваць. Любоў.
Гартаваць, нашчадкі, прывітанне
З даўніны; нацешыцца: спатканне;
Ганарысты бог другіх асноў!..
Мы з табой ішлі, душа мая,
Не ў студзень - мройную краіну!
Нашай славы вытанчанасць - Вільню.
Тчэцца памяць. Памяць - гэта я.