Новы

Николай Карташевич
Сыплюцца, валяцца словы,
Неяк нервова, не так.
Верш не рыфмуецца новы,
Мне б свой уставіць пятак.

Цяжка "вяршыць" халадамі,
Там, дзе лютуе мароз.
Думкі прыкрыты слядамі
Зусім непрыстойных прагнозаў.

Дзе той мой "новы" жыве?
Тут ён, з табой, Беларусь,
Следам у словах і ў сне,
Там за цябе і малюся!