На радзімых палях збажына каласіцца,
А малінаўкі птах палыхае зарніцай.
Вабіць з ім удыхнуць кветак пах на дарозе,
Асалоду адчуць на бацькоўскім парозе.
Над нябёсамі зноў сонца быццам танцуе,
Родных сінь васількоў люстрам погляд чаруе.
Чулых сэрцам людзей, іх пяшчоты дыханне,
Погляд светлы дзяцей – ранніх дзён выхаванне.
Вабіць водар лясоў, каб душою адчулі
Прыгажосць верасоў Беларусі-матулі.
Хоча маці, каб мы жылі ў міры і шчасці,
Без турбот і вайны, без варожай напасці.
Адчувалі каб рай з першай песеннай ноткі,
Каб любілі свой край так, як некалі продкі.
Каб каханне знайшлі за бацькоўскім парогам,
І зямлю бераглі, дараваную Богам.
05.07.2023
Первое моё стихотворение на белорусском языке.