Асалоды любоуныя

Ицхак Скородинский
Асалоды любоўныя.
Як я хацеў,
незлічона,
разам з табой
паўтараць…

Погляд…

Манаманія вуснаў…
Цяжар цела,
калі прыціскаешся…

Узмах валасоў…

Рукі за шыю…

Адчуванні раю,
з якога мы выгнаны,
як гіз рускага – ижица…

І больш ужо
нічога не дадаць
і у мяне ніяк
не адняць…