Мин бабамны тоштэ курдем буген...
Смоленск олкэсендэге сугыш кыры,
Кара болыт булып килэ немец явы,
Камап килэ безне дошман чылбыры.
"Бер адым да артка чигенмэскэ!!!"
Бабам кулында генерал фарманы,
Туган илебезне фашистка бирмэскэ,
Туктатырга кирэк ничек тэ явызны!!!
Бабам кулына кызыл байрак алып,
Кинэт торып басты, алга омтылды.
"Атакага,алга,жинугэ!;
",дип оран салып,
Бар гаскэрне каршы яуга кузгатты.
Китте атыш,шартлау,горселдэулэр,
Гуя ахырзаман,купты курелмэгэн гарасат.
Бик озак барды бу канлы сугыш,
Кузэтеп торуы гына икэн ул ансат.
Менлэгэн батыр шунда ятып калды.
Янадан яналары басты сафларга.
Тик бер адым жирне дэ бирмэделэр
Дошман аяк астына салып таптарга.
Бабамны кызыл байрак белэн
Куреп тордым хэрчак алгы сызыкта.
Кинэт бабам гэудэсе юкка чыкты,
Э байрак тосе кызарды тагын да.
"Карттай,син улден?"-,дип кычкырып,
Мин ана ярдэмгэ бармакчы булдым.
Томан шэулэ булып рухы кутэрелде:
Юк,мин боек сугышта шахид булдым."
"Э мин?мин дэ улдем?",-дип кабатлап,
Басып калдым бабам каршында.
"Юк, туган якта нэни кызым ята йоклап,
Э син,оныгым минем ,эле тумаган.
Онытмагыз,сезнен якты килэчэк очен,
Кан койдык без,батыр сугыштык.
Гомерлэрне бирдек Ватаныбыз очен
Чигенмэдек,дошман каршында нык тордык.
Язлар килгэн саен искэ алыгыз сез,
Онытмагыз сугышта ятып калганнарны,
Безнен очен горлэп сез яшэрсез,
Онытмагыз кайтмаган батыр солдатларны!!!"
Шулай диде дэ ,кинэт томан юкка чыкты,
Тошме сон бу ,эллэ ерак чынбарлык?
Уянганда битлэремдэ яшь тамчысы иде,
Э йорэктэ-бабам очен чиксез горурлык.