Адчуваю сэрцы з маленства

Николай Кулько
Адчуваю ў сэрцы з маленства,
Шэлест жалобы i паверу ў грудзi,
Нарадзіуся ў краіне я з сэрцам,
I змяшау малако у крыві!..

Ты Радзіма, Маці Краіна,
Ты мой шлях, па сцежцы жыцця,
Я захоўваю, захоўваю тваё імя,
Сэрца б'ецца ўсё для цябе!..

Шануеце людзі пакаленне,
Шануеце блізкіх і сяброў,
Душы прыгожае імкненне,
Хай у сэрцы каханне зноў!..

У крыві захавана не мала,
Радзімы дух жыве ў табе,
Чаго душа мая шукала,
Тут на планеце на зямлі.

Отдамся з пачуццём без астатку,
На суд людской, памру Іль няма,
Хацеў я жыць заўсёды ў дастатку,
Хацеў кахаць я і нездарма!..

Я адчуваю краіна родная,
Што сын на стагоддзі толькі твой,
Ты Маці Зямля, - Зямля святая,
Калі з табою, з серцам зноў!..

І не аддам, я не адступлюся,
Ты святло ў канцы майго шляху,
І ў веры, праўдзе паклянуся,
Пакуль дыхаю, пішу, магу!..

І зноў-зноў да цябе вяртаюся,
Краіна мая матуля,
За глупства за сваю я каюся,
Ты Маці, ты святло, мая ты доля!..