И Снова Вокруг Эта Жизнь

Котик Рудик
 Каждый  раз  ,

 Просыпаясь  под  Утро  ,

 Понимаю  ,  что  я  Жив .


 Мозг  ,
 
 Глаза  ,

 А  во  Рту  Запах  Гари ,

 И  Снова  Вокруг  Эта  Жизнь

 
 Сколько  Лет
 
 Я   Её   Наблюдаю  ,
 
 Нет  Ни  Края  Ей

 Ни  Конца ...

 
 Страх  Границы   Её

 Раздвигает ,

 Отрезвляет   Порой   Иногда .


 Вот  Смотрю  я  Вперёд ..,

 И  Не  Знаю .

 Я Так к Этой Жизни Привык .

 
 Как Жвачку

 Жую

 И Глотаю  ,
 
 
 Умирать Не Хочу ...

 Но и Жить ...