Соьзлеринди муталмайман,
Сенсиз орын табалмайман,
Бу дуьнияда яшалмайман!
Сени излейди коьзлерим,
Сенсиз аурыйды юрегим,
Сага ушады йырларым!
Сен кайт, тилеймен аьруьвим,
Янсын меним суьюв отым,
Атынды мутпасын тилим!
Сен кайт, мени суьйиндырып,
Ялгызлыктан сакландырып,
Ян маразларымды кувып.
Сисе болып кеседи айткан соьзин,
Йылан болып шагады айткан соьзин,
Юрегимде калдырдын аур яра,
Суьйгенимге тилеймен: «Сен, кайт мага!»
Язлыктын йылы елимен,
Кыстын энъ карлы куьнимен,
Яздын юлдузлы кешимен,
СЕН КАЙТ!
Курутып коьз ясларымды,
Тыныштырып юрегимди,
Эсытып тынган давазымды,
СЕН КАЙТ!