Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Для нялюбых пацалункі,
Пахвальба іх пекнаты.
А што душы плачуць гулка,
Я не бачу, як і ты.
А яны крычаць нам моўчкі,
Рвуць на часткі ўсё нутро,
Разрываюць сэрца ноччу,
Топчуць выбітае шкло.
І калі час ставіць межы
Нешта думаць, вырашаць,
Безвыходнасць стрэмя рэжа...
Дагары ляціць душа!
Мы цалуем зноў нялюбых,
Дорым ласкі з нематы.
Першыя пачуцці губім.
Ранім душы... я і ты...
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/07/31/3230