Легато

Михаил Савик
Гениально,  воздушно  Легато
И  спокойно,  как  рябь  родника.
С  лепестками  вишнёвого  сада
Убегает  куда - то  река.

Над  обрывом  лохматится  вечер;
Ветер  гонит  тумана  хвосты;
На  летящей,  сквозь  годы   комете,
Пылью  звёздной  сгорают  мечты.

Беспардонна  Жизнь  наша, - беззвучна;
Смысла   нет  в  ней,  певучести  нот.
Ветер  крутит  спирали,  над   кручей
Я  пишу  что - то  в  старый  блокнот.

В  свой  потрёпанный, старый  блокнот...