Перевод на белорусский язык – Пётр Семинский
Заплюшчыў вочы ясна бачу
Пяшчоту ля рукі маёй.
Тану ў каханні я, няйначай,
Бо ў вір вачэй аж з галавой.
А ноччу чую голас мілы
І сэрца б’ецца ва ўнісон.
Вясна тады нам падарыла
Салодкі і дзівосны сон.
Заплюшчыў вочы. Бачу ласку,
Світання промні падлічыў.
Мне стаў абуджанаю казкай
Завітак на яе плячы...
Расплюшчыў вочы, ясна бачу:
Душы палёту не стае.
Каханне робіцца нястачай,
Хоць... прападаю без яе.
Русская версия этого произведения здесь:
http://stihi.ru/2021/07/05/5201