Я стаю ля возера ляснога,
І квітнее побач діўны сад,
Ведаю,кахаешь ты другога,
Я канешне,гэтаму не рад...
Ты ж са мною будеш-назаўсёды
Застанешся роднаю маёй.
І няхай бягуть імкліва воды-
Застанешся мараю са мной.
І тваю цудоўную усмешку
Я ізноуку буду ўспамінать.
Сэрца буду даўняй марай цешыць,
А начамі буду гараваць.